“ Mια σκέψη ήρθε ξαφνικά στο νου μου και τρόμαξα. Βρε λες να  ’ναι καμιά γυναίκα απ’ αυτές που παίρνουν τα κορίτσια και τα πουλούν και με πάρει κι εμένα και με πάει στα βάθη της Ανατολίας…

Βγήκα στο μπαλκόνι και τι να δω… μια ομορφιά η παραλία της Σμύρνης.
«Πόρπη Σμαραγδοκέντητη σ’ Ιωνικό χιτώνα».
Tη θυμούμαι και πονώ… ”

Κι όταν ο έρωτας την πήρε στα φτερά του και την έκανε γυναίκα, η ζωή της γέμισε λουλούδια και χρώματα ή της έφερε πόνο πίκρα και σκοτεινιά;

Ένα πέρασμα από τη γη γεμάτο απρόοπτα γραμμένα από τη μοίρα , πότε με χρυσά και πότε με μελανά γράμματα.